's Morgens stoan ich op, met enen houten kop.
Zet mich aan de toafel, met mien hoar rechtop.
Kiek és om miech heen, en hoof ét mèr te pakken.
De koffie stuit al kloar, en de eier zèèn gebakken.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze zetten koffie op, en ruimen alles aaf, Ze maken e'dre môrge boeterhamme kloar.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze wirke toch zoe hel, en zèèn verdomme snel.
Diej lèèf kabouterkes van miech.

Kôm iech 's oaves thous, stoen slôffe aan de deur.
Loup iech noa de keuken, ruik iech ne lek're geur.
De middig stuit gereid, én outgebried festijn.
En op de toafel stuit nog, en hiel lekker fleske wijn.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze zetten koffie op, en ruimen alles aaf, Ze maken e'dre môrge boeterhamme kloar.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze wirke toch zoe hel, en zèèn verdomme snel.
Diej lèèf kabouterkes van miech.

En goan ich 's nachts noa bed
Nouw hiel goot opgelet.
Want doa ligt e'dre nacht, en ander lèveke in bed.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze zetten koffie op, en ruimen alles aaf, Ze maken e'dre môrge boeterhamme kloar.

Dat hûbbe de kabouterkes gedoen.
En diej make miech het lieve schjoen.
Ze wirke toch zoe hel, en zèèn verdomme snel.
Diej lèèf kabouterkes van miech.
Ze wirke toch zoe hel, en zèèn verdomme snel.
Diej lèèf kabouterkes van miech.

De Kezelzekskes

Dat höbbe de kabouterkes gedoon

Laat uw schlager door het Maasland klinken...
Vastelaovend aan de Maaskant